断<i></i><i></i><i></i>愣神<i></i>孟清秋。
“绰绰<i></i>余！”
孟清秋眼神<i></i><i></i>激<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i>……”
她忽<i></i><i></i><i></i>欲言又止<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>什么？”
许太<i></i><i></i>解<i></i>看向孟清秋。
“<i></i>龙胆酒，只需半壶<i></i>足够施展<i></i>次九字安魂<i></i>魄咒，<i></i>剩余<i></i>半壶<i></i>否借<i></i><i></i><i></i>？”
孟清秋似乎<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>唐突，<i></i><i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思。
“<i></i>段<i></i><i></i>，<i></i>靠孟峰<i></i><i></i>帮白叔续命，若<i></i><i></i><i></i>剩<i></i>半壶，孟峰<i></i><i></i><i></i><i>&